Jestem malutki ludzik z plasteliny. Dlatego na imię mi Plastuś. Mam śliczne mieszkanie: oddzielny drewniany pokoik. Obok mnie, w drugim pokoju, mieszka tłuściutka, biała guma. Ta guma nazywa się myszka. A zaraz koło gumki mieszkają cztery błyszczące, ostre stalówki. A z drugiej strony, w długim korytarzu, mieszka pióro, ołówek i scyzoryk. Z początku nie wiedziałem jak się nasz dom nazywa. Teraz już wiem: piórnik.
24 listopada klasa 1a uczestniczyła w nietypowej lekcji, podczas której poznała ciekawostki z życia Marii Kownackiej, jej bogaty dorobek twórczości oraz małego ludzika z plasteliny. Pomimo, iż Plastuś ma ponad 80 lat, wciąż bawi i cieszy swoich czytelników. Ale nie ma się co dziwić, przygody Plastusia są naprawdę bardzo ciekawe.
Malutki ludzik z plasteliny - wizyta w Izbie Pamięci Marii Kownackiej
