Zabawa, czyli co i po co? O roli zabaw i zabawek w przygotowaniu do dorosłego życia

Wszyscy doskonale wiedzą, czym jest czerpana z zabawy przyjemność. Każdy się bawił i większość dorosłych – bez względu na wiek – robi to nadal. Co takiego ma w sobie zabawa, że z niej nie wyrastamy i że ciągle stanowi ona nieodłączny i konieczny element rozwoju każdego dziecka?

Kto się bawi?
Zabawa jest jedną z podstawowych form aktywności człowieka w każdym wieku. Pojawia się w różnych fazach rozwoju i różną pełni w nich rolę. Przyczyniając się do rozwoju, sama także temu rozwojowi podlega. Jednak najpełniej rozwija się w okresie dzieciństwa i dlatego jest uważana za taki rodzaj aktywności, bez którego rozwój dziecka po prostu nie może przebiegać prawidłowo. Prawdziwa zabawa, czyli stworzona przez dziecko od początku do końca, występuje głównie w wieku przedszkolnym, który nazywany bywa czasem po prostu wiekiem zabawy.

W miarę dorastania człowieka i podejmowania przez niego nowych ról społecznych – małżeńskich, rodzicielskich, zawodowych, obywatelskich – zabawa jest coraz bardziej spychana na margines. Staje
się najczęściej zabawą-rozrywką, zabawą-rekreacją, zabawą-odprężeniem albo także zabawą z własnym dzieckiem – głównie dla dziecka, a już nie dla samego siebie. Ale czy można bawić się naprawdę z dzieckiem w „prawdziwą zabawę”, nie bawiąc się jednocześnie samemu?

pobierz materiał

Materiał udostępniony za zgodą autorki prof. dr hab. Anny Brzezińskiej.